Όλοι αυτοί οι χαρακτήρες εμπλέχτηκαν σε έναν καταιγισμό δράσης, αστείων αλλά και τραγικών γεγονότων, περιπετειών και ανατροπών, αντιμετωπίζοντας έτσι τις δυσκολίες και τους κινδύνους της εποχής. Ο Μανώλης θα κρατήσει αυτές τις αναμνήσεις για πάντα στην καρδιά του, ακόμα και σήμερα, εξήντα χρόνια μετά την αποχώρησή του από το Π.Ν.
Οι ιστορίες αυτές θα σε συνοδεύουν στις μέρες του μόχθου σου για να σε προσγειώνουν από ατοπήματα και έπαρση και να σε στηρίζουν στις καθημερινές δυσκολίες, υπενθυμίζοντάς σου πως όλες τους είναι πανανθρώπινες και… όχι αποκλειστικά δικές σου.
Γιατί αν και περάσαμε δύσκολα, δεν χάσαμε το γέλιο μας…
Μακρόστοιχη και πολυστρωματική ποίηση, που συχνά πειραματιζόμενη αποπειράται να αναδείξει την μακραίωνη δαψίλεια της Ελληνικής.
Κάτω από τον ελληνικό ήλιο που ξελογιάζει, οι γυναίκες του Αυγούστου θα αναλάβουν πάλι να διορθώσουν ή και να καταστρέψουν ότι η συνήθεια έχει χτίσει.
Οι επτά νουβέλες του βιβλίου, είναι οι επτά πλευρές του αιώνιου έρωτα όπως τις βιώνει στις διαφορετικές εποχές της ζωής του ένας νέος άνδρας. Στην κάθε μια ωστόσο απ’ αυτές, η γυναίκα πρωταγωνιστεί…
Ο ήρωας ξεκινά έναν νέο κύκλο ζωής, αναζητώντας το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης και πορεύεται προς την ψυχική του αρμονία. Μέσα από την προσωπική του διαδρομή, γεννιέται η επιθυμία για έναν κόσμο δικαιότερο, φωτισμένο από τις αρετές που ολοκληρώνουν τον άνθρωπο.
Με ενδοσκόπηση και αυθεντικότητα, στέκεται απέναντι στους πειρασμούς και στις αντιφατικές κατευθύνσεις της ζωής. Η αλήθεια γίνεται ο φάρος του· πολύτιμη και απαραίτητη για να φτάσει στη βαθύτερη κατανόηση και τη γνήσια γνώση.
Με στοχαστική ματιά και φιλοσοφική διάθεση, αγγίζει υψηλές κορυφές υπαρξιακού προβληματισμού, παρασύροντας τον αναγνώστη σε ορίζοντες σπάνιους, εκεί όπου η σκέψη συναντά την ψυχή.
Ο Ιγκόρ, ένας νεαρός από την Ουκρανία, βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του. Αποφασίζει να εγκαταλείψει την πατρίδα και την οικογένειά του αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη. Οι προοπτικές του, αν παραμείνει στη χώρα του, είναι ελάχιστες και το όνειρο μιας νέας αρχής τον ωθεί να διασχίσει τα σύνορα, ακολουθώντας ένα μονοπάτι γεμάτο κινδύνους και αβεβαιότητες.
Με τη βοήθεια σκιωδών διακινητών και μαζί με άλλους τρεις ακόμα συντρόφους ξεκινούν ένα επικίνδυνο ταξίδι χωρίς επιστροφή. Στον δρόμο τους θα αντιμετωπίσουν προκλήσεις που θα δοκιμάσουν τα όρια και τις αντοχές τους. Με τον φόβο και την ελπίδα να τους συνοδεύουν, ο αγώνας τους για επιβίωση και ελευθερία γίνεται όλο και πιο έντονος.
Η ιστορία του Ιγκόρ δεν είναι απλώς μια αφήγηση για την προσπάθεια φυγής, αλλά ένα συγκλονιστικό χρονικό της ανθρώπινης επιθυμίας για αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Σε έναν κόσμο όπου η επιβίωση είναι αβέβαιη, αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να κερδίσουν ξανά το δικαίωμα σε όλα όσα εμείς θεωρούμε αυτονόητα.
Πάντα οι λέξεις θα φτάνουν πρώτες
στο φωτοφίνις
της άκλιτης επιβίωσης.
Γλυκομίλητα ροκανίδια
να δεσμεύουν την τρυφερή, μονοκόμματη ρουτίνα
μιας κατασκευασμένης ανάμνησης.
«….Κι εκείνες οι συλλαβές που ποτέ δεν τερματίσουν και μείνουν σιωπηλές στης λήθης τον άηχο κύκλο, αγάπησε τις κατιτίς περισσότερο – πέρα απ’ τις πέντε αισθήσεις.
Στα ανείπωτα συνώνυμα ακουμπά το μεράκι του στίχου…»
Μαθητές της ΣΤ τάξης, έγραψαν ένα βιβλίο που δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Ένα βιβλίο με 36 μικρούς συγγραφείς να αλλάζουν τον κόσμο. Όχι με μεγάλα λόγια ή υποσχέσεις, αλλά με πράξεις απλές, καθημερινές, που όμως έχουν δύναμη.
Μίλησαν για την αλληλεγγύη, για τη φτώχεια που πρέπει να τελειώσει, για τους πολέμους που δεν χωρούν πια στον χάρτη της ανθρωπότητας.
Μίλησαν για το περιβάλλον και για το πώς μπορούμε, όλοι μαζί, να σώσουμε τον πλανήτη μας. Μίλησαν για τον σεβασμό, την ισότητα, για έναν κόσμο όπου κανείς δεν είναι “λίγος” και κανείς δεν μένει πίσω.
Τα παιδιά σκέφτονται με καρδιά καθαρή και νου ανοιχτό, μας δείχνουν ότι η αλλαγή ξεκινά από εμάς. Γιατί, τελικά, ο κόσμος αλλάζει… όταν τα παιδιά παίρνουν θέση.
Και αυτοί οι 12χρονοι δεν έγραψαν απλώς ένα βιβλίο. Έγραψαν ένα κάλεσμα. Σε όλους μας.
Κρατάτε στα χέρια σας ένα βιβλίο με παιδικά ποιήματα, κατάλληλο για το νηπιαγωγείο και το δημοτικό.
Η ανάγνωσή τους και η ανάλυσή τους θα βοηθήσουν τα παιδιά στη γνωστική τους ανάπτυξη, στη γλωσσική έκφραση και στην καλλιέργεια της φαντασίας. Θα τα βοηθήσουν, επίσης, να κατανοήσουν γεγονότα σχετικά με τους ανθρώπους και τα ζώα, τη φύση, τις γιορτές και τις εποχές, καθώς και τα καιρικά φαινόμενα.
Κρατάτε στα χέρια σας ένα βιβλίο γραμμένο με αγάπη για τα παιδιά και την ποίηση.
Ο Λαμπυρίκος μοίραζε στους φίλους του
την αστερόσκονη της αγάπης του.
Κι όσο τη μοίραζε τόσο η τσέπη της καρδιάς του
γέμιζε όλο και πιο πολύ
με την αστερόσκονη της αγάπης,
σε σημείο που ξεχείλιζε
κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
Τι θα κάνει ο Λαμπυρίκος με την αστερόσκονη της αγάπης του; Πάμε να δούμε.
Όταν, όμως, ο Πίτα Πίτα αποφασίζει να ανοίξει εστιατόριο δίπλα σε εκείνο του Σαλάτα Σεφ, ο ανταγωνισμός τους μεγαλώνει και η κατάσταση περιπλέκεται.
Ένας διαγωνισμός μαγειρικής θα δώσει τη λύση στη διαμάχη τους. Άραγε, θα καταφέρει ο Σαλάτα Σεφ να κερδίσει τη δοκιμασία; Και ποιο είναι το μυστικό που θα τον οδηγήσει στην επιτυχία;
Ένα παραμύθι για την άμιλλα και την αξία της προσπάθειας.
ΣΕΦΕΡΜΠΕΛΙΚ σημαίνει κινητοποίηση, επιστράτευση των Οθωμανών κατά την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου πολέμου. Η λέξη δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή σήμερα, γιατί έπαψαν να υπάρχουν οι Ρωμιοί χρήστες, οι οποίοι είχαν υποστεί τις οδυνηρές συνέπειές του. Πώς αντιδρά όμως ένας νέος Ρωμιός στο άκουσμα μιας τέτοιας διαταγής;
Η γαλήνη διαρκεί τρεις μέρες, ώσπου η κήρυξη πολέμου από τον τσάρο Νικόλαο Β΄ αναγκάζει τον Αλέξιο να φύγει για την Αυστρία. Καιρό αργότερα, ο Αλέξιος χάνεται σε ένα φαράγγι, αφήνοντας τη Βαλεντίνα να αναζητά παρηγοριά. Ζητά από έναν αγιογράφο να της φτιάξει την Παναγία του Βλαντίμιρ, προσθέτοντας μια αφιέρωση.
Τελικά ο Αλέξιος επιστρέφει; Ποια είναι στην πραγματικότητα η Βαλεντίνα;
Η Χρυσαλλίς (1863-1866) ήταν ένα από τα σημαντικότερα αθηναϊκά περιοδικά που εκδίδονταν στο νεοσύστατο ελληνικό βασίλειο, μαζί με την Ευτέρπη και την Πανδώρα. Υπηρέτησε κι αυτή το ιδανικό του περιοδικού τύπου του 19ου αιώνα, «το τερπνόν μετά του ωφελίμου». Συνέβαλε όμως στην ανανέωση της πνευματικής κίνησης των μέσων του αιώνα με την πρωτότυπη και μεταφρασμένη λογοτεχνία που δημοσίευσε, τις μελέτες για σύγχρονους λογοτέχνες, την επικαιρική λογοτεχνική κριτική, την επιμελημένη εικονογράφηση και την ποικιλία των κειμένων που φιλοξένησε.
Χτύπησε τις παλάμες της και αυτόματα η Αλκήεσσα άρχισε να απαγγέλει μηχανικά κομμάτια ολόκληρα από τον Προμηθέα Δεσμώτη.
«Έτσι, μπράβο! Εκπαιδεύτηκες καλά. Είδες τι κάνει ένα καλό χέρι ξύλο; Είσαι σαν την αρκούδα που χορεύει στα πανηγύρια». Η Αλκήεσσα συνέχιζε την απαγγελία, μέχρι να ακούσει την εντολή να σταματήσει.
