Καὶ ἐγένετο φῶς

Πώς μπορείς να συλλάβεις ένα φάντασμα με χίλια πρόσωπα;
Τι γίνεται όταν το ύψιστο καθήκον σου επιτάσσει να βυθιστείς στην ανομία;
Τι αποφασίζεις όταν από μία σου λέξη κρέμεται η ζωή φίλων, συναδέλφων, όλων εκείνων που αγάπησες;
Ο Υπαστυνόμος Αληκτάς δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Πρέπει να ανακτήσει τα ιερά κειμήλια πριν απ’ τους δολοφόνους και να υπερασπιστεί τη μυστηριώδη, αγαπημένη του Εκάτη προτού να ’ναι αργά.
Τον περιμένουν δοκιμασίες ανυπέρβλητες, γεμάτες μυστήρια και κινδύνους, όπου το παραμικρό λάθος μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα εφιαλτική πραγματικότητα.
Και καθώς η εντέκατη ημέρα πλησιάζει και τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν στη θέση τους, ο θηρευτής γίνεται θήραμα και μέσα στην Πόλη του Φωτός το Σκοτάδι θα επικρατήσει ή θα αφανιστεί.

Ο Κωνσταντίνος Βαγγλής, με τον πιο αριστοτεχνικό και συναρπαστικό τρόπο ολοκληρώνει το δεύτερο και τελευταίο μέρος του 11 ημέρες, οδηγώντας μας σε ένα κρεσέντο αγωνίας, πάθους και ανατροπών!

Πίσω από κάθε στροφή, ένας ψίθυρος. Σε κάθε σελίδα, μια αποκάλυψη. Οι ήρωες των ιστοριών αυτών δεν είναι ξένοι· είναι κομμάτια μας — εύθραυστοι, ένοχοι, ανθρώπινοι.
Μέσα από τις διαδρομές τους, ο αναγνώστης βυθίζεται στη σύνθετη υφή της ανθρώπινης φύσης, συναντά τους φόβους που δεν ονομάζουμε, τις ενοχές που αποσιωπούμε, τις αλήθειες που αποφεύγουμε.
Γιατί ο πραγματικός τρόμος δεν κατοικεί στα σκοτεινά σοκάκια του έξω κόσμου, αλλά στα πιο κρυφά δωμάτια του εαυτού μας.

Μαθητές της ΣΤ τάξης, έγραψαν ένα βιβλίο που δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Ένα βιβλίο με 36 μικρούς συγγραφείς να αλλάζουν τον κόσμο. Όχι με μεγάλα λόγια ή υποσχέσεις, αλλά με πράξεις απλές, καθημερινές, που όμως έχουν δύναμη.
Μίλησαν για την αλληλεγγύη, για τη φτώχεια που πρέπει να τελειώσει, για τους πολέμους που δεν χωρούν πια στον χάρτη της ανθρωπότητας.
Μίλησαν για το περιβάλλον και για το πώς μπορούμε, όλοι μαζί, να σώσουμε τον πλανήτη μας. Μίλησαν για τον σεβασμό, την ισότητα, για έναν κόσμο όπου κανείς δεν είναι “λίγος” και κανείς δεν μένει πίσω.

Τα παιδιά σκέφτονται με καρδιά καθαρή και νου ανοιχτό, μας δείχνουν ότι η αλλαγή ξεκινά από εμάς. Γιατί, τελικά, ο κόσμος αλλάζει… όταν τα παιδιά παίρνουν θέση.
Και αυτοί οι 12χρονοι δεν έγραψαν απλώς ένα βιβλίο. Έγραψαν ένα κάλεσμα. Σε όλους μας.