Καὶ ἐγένετο φῶς
Όταν μία ψυχή από τα κατάβαθα
ουρλιάζει προσπαθώντας να ακουστεί
ρωγμές… δημιουργεί.
Έτσι το φως καταδύεται…
την αγκαλιάζει…
και της δίνει το φιλί της ζωής που την επαναφέρει…
Ανάσες, αυτό είναι η ποίηση… ζωή.
13.30€ Original price was: 13.30€.12.00€Η τρέχουσα τιμή είναι: 12.00€.
Όταν μία ψυχή από τα κατάβαθα
ουρλιάζει προσπαθώντας να ακουστεί
ρωγμές… δημιουργεί.
Έτσι το φως καταδύεται…
την αγκαλιάζει…
και της δίνει το φιλί της ζωής που την επαναφέρει…
Ανάσες, αυτό είναι η ποίηση… ζωή.
Τέσσερις εποχές…
Τέσσερις διαφορετικές εκδοχές… για σένα, καρδιά μου.
Να επιλέγεις, να παραδίνεσαι… να αγαπάς και να αγαπιέσαι.
Πόσα μεγαλεία σού χαρίστηκαν άνθρωπε…
Γνωρίζεις;
Καὶ ἐγένετο φῶς
Όταν μία ψυχή από τα κατάβαθα
ουρλιάζει προσπαθώντας να ακουστεί
ρωγμές… δημιουργεί.
Έτσι το φως καταδύεται…
την αγκαλιάζει…
και της δίνει το φιλί της ζωής που την επαναφέρει…
Ανάσες, αυτό είναι η ποίηση… ζωή.
| Γλώσσα | Ελληνικά |
|---|---|
| ISBN | 978-960-398-491-7 |
| Εξώφυλλο | Μαλακό |
| Μέγεθος | 17 Χ 24 |
| Σελίδες | 64 |
| Έτος Έκδοσης | Αύγουστος 2025 |
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Αχιλλέας Στεργίου βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο διαμέρισμά του. Την υπόθεση αναλαμβάνουν οι υπαστυνόμοι Πέτρος Ράσσης και Σταμάτης Κουλούκας.
Ο Ράσσης σοκάρεται. Η σκηνή του εγκλήματος τού θυμίζει ένα άλλο, σχεδόν ίδιο πτώμα — αυτό του πατέρα του, που είχε δολοφονηθεί με τον ίδιο τρόπο πριν από είκοσι χρόνια. Ο τότε φερόμενος δράστης είχε συλληφθεί και αυτοκτόνησε στο κελί του. Ο Ράσσης, όμως, ποτέ δεν πίστεψε πως είχαν πιάσει τον σωστό άνθρωπο. Οι αμφιβολίες τον συντροφεύουν και τον βασανίζουν ακόμη.
Στην υπόθεση εμπλέκεται και η νεαρή, φιλόδοξη υπαστυνόμος Ειρήνη Μαλτέζου. Καθώς η έρευνα προχωρά, οι ύποπτοι πληθαίνουν, και φρικτά μυστικά αρχίζουν να ξεδιπλώνονται. Πολλοί φαίνεται να είχαν λόγο να θέλουν τον Στεργίου νεκρό.
Τι κρίμα, αλήθεια, να παραγκωνίζεται η ευγενέστατη αυτή μορφή του λόγου!
Είναι η τρυφερότερη γλώσσα για τις τρυφερές ηλικίες του ανθρώπου, αλλά και για την κάθε ηλικία.
Είναι η γλώσσα που ανταποκρίνεται με ιδιαίτερη ευχαρίστηση, προσήλωση κι ευαισθησία, το πολυτιμότερο και δυνατότερο υλικό αυτού του κόσμου, τα παιδιά.
Μήπως ήρθε ο καιρός, γονείς, παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί, μα κι όλος ο κόσμος να ασχοληθεί πιο σοβαρά με την ποίηση;
Μήπως ήρθε ο καιρός, όλοι μας να ξεκινήσουμε από την παιδική ποίηση το ανάγνωσμα και τη μελέτη της, για μια πιο θετική προσέγγιση αυτής;
Μήπως ήρθε ο καιρός, να δούμε στην πράξη (και όχι μόνο στην θεωρία) τα πολλά οφέλη της παιδικής ποίησης στην ψυχή όλων και κυρίως των παιδιών;
Μια ποιητική συλλογή που ταξιδεύει τον αναγνώστη.
Η φαινομενικά ήσυχη ζωή ενός άσημου συγγραφέα συντρίβεται, όταν εκείνος μαθαίνει πως η τελευταία, ανέκδοτη ιδέα του κυκλοφορεί –ελαφρώς παραποιημένη– με το όνομα κάποιου άλλου, γνωρίζοντας μάλιστα τεράστια εκδοτική επιτυχία.
Σε μια απελπισμένη –και σκοτεινά ποιητική– πράξη αυτοδικίας, ο πραγματικός δημιουργός αντεπιτίθεται: διεισδύει στη ζωή του σφετεριστή, και σταδιακά την υποκλέπτει. Δεν τον ενδιαφέρει να πάρει τη φήμη που έχασε πίσω· θέλει να του δείξει πώς είναι να σου αφαιρούν την ίδια σου την ταυτότητα.
Όταν οι δύο άντρες συναντιούνται, ο δρόμος για την αποκάλυψη της αλήθειας μετατρέπεται σε ένα ψυχολογικό παιχνίδι, όπου η επιβίωση κρέμεται από μια κλωστή.
Πόσο γρήγορα μπορεί να καταρρεύσει μια ολόκληρη ζωή;
Πόσο μακριά θα έφτανες για να αποκαταστήσεις την αλήθειά σου, αν κάποιος την είχε αλλοιώσει; Να βρεις το δίκιο σου σε μια χώρα που επικρατεί η ανομία κι η ατιμωρησία;
Κι αν, τελικά, είσαι εσύ εκείνος που ανακαλύπτει πως η ήρεμη ζωή στην οποία εισέβαλες ήταν εξαρχής διαταραγμένη, πόσο αργά είναι για να ξεφύγεις;
Μια καταβύθιση στον σκοτεινό ναρκισσισμό της δημιουργίας, στην κρυφή παθολογία που φωλιάζει στις πιο ήσυχες ζωές και στην αμείλικτη δύναμη του έρωτα που –ενάντια σε κάθε λογική– επιμένει να επιβιώνει.
Αυτό το ημερολόγιο – σημειωματάριο είναι ένα ταξίδι.
Κάθε μήνας, σε προσκαλεί σε μiα διαφορετική χώρα εiτε από αυτές που έχω επισκεφτεί και κρατώ στην καρδιά μου, εiτε από εκείνες που ονειρεύομαι να γνωρίσω.
Μέσα από προσωπικές εμπειρίες, βιβλία, άρθρα και συζητήσεις, σου μεταφέρω ένα κομμάτι από κάθε τόπο. Παράλληλα θα βρεις μικρές υπευθυμiσεις για να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Σημειώνω με μολύβι yιατi μου θυμίζει πως κάποτε ήμουν παιδί, μην διατάσεις να χρωματίσεις και να μοιραστείς μαζi μου τις εικόνες.
Εύχομαι να το απολαύσεις, να εμπνευστεiς, να οργανώσεις τις μέρες σου με αγάπη και να ταξιδέψεις
μαζi μου έστω και νοερά σε μέρη που μας περιμένουν να τα ανακαλύψουμε.
Πάντα οι λέξεις θα φτάνουν πρώτες
στο φωτοφίνις
της άκλιτης επιβίωσης.
Γλυκομίλητα ροκανίδια
να δεσμεύουν την τρυφερή, μονοκόμματη ρουτίνα
μιας κατασκευασμένης ανάμνησης.
«….Κι εκείνες οι συλλαβές που ποτέ δεν τερματίσουν και μείνουν σιωπηλές στης λήθης τον άηχο κύκλο, αγάπησε τις κατιτίς περισσότερο – πέρα απ’ τις πέντε αισθήσεις.
Στα ανείπωτα συνώνυμα ακουμπά το μεράκι του στίχου…»
