Καὶ ἐγένετο φῶς

Τι κρίμα, αλήθεια, να παραγκωνίζεται η ευγενέστατη αυτή μορφή του λόγου!
Είναι η τρυφερότερη γλώσσα για τις τρυφερές ηλικίες του ανθρώπου, αλλά και για την κάθε ηλικία.
Είναι η γλώσσα που ανταποκρίνεται με ιδιαίτερη ευχαρίστηση, προσήλωση κι ευαισθησία, το πολυτιμότερο και δυνατότερο υλικό αυτού του κόσμου, τα παιδιά.
Μήπως ήρθε ο καιρός, γονείς, παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί, μα κι όλος ο κόσμος να ασχοληθεί πιο σοβαρά με την ποίηση;
Μήπως ήρθε ο καιρός, όλοι μας να ξεκινήσουμε από την παιδική ποίηση το ανάγνωσμα και τη μελέτη της, για μια πιο θετική προσέγγιση αυτής;
Μήπως ήρθε ο καιρός, να δούμε στην πράξη (και όχι μόνο στην θεωρία) τα πολλά οφέλη της παιδικής ποίησης στην ψυχή όλων και κυρίως των παιδιών;

Μια ποιητική συλλογή για αυτά που δεν τολμούμε να πούμε.

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Αχιλλέας Στεργίου βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο διαμέρισμά του. Την υπόθεση αναλαμβάνουν οι υπαστυνόμοι Πέτρος Ράσσης και Σταμάτης Κουλούκας.
Ο Ράσσης σοκάρεται. Η σκηνή του εγκλήματος τού θυμίζει ένα άλλο, σχεδόν ίδιο πτώμα — αυτό του πατέρα του, που είχε δολοφονηθεί με τον ίδιο τρόπο πριν από είκοσι χρόνια. Ο τότε φερόμενος δράστης είχε συλληφθεί και αυτοκτόνησε στο κελί του. Ο Ράσσης, όμως, ποτέ δεν πίστεψε πως είχαν πιάσει τον σωστό άνθρωπο. Οι αμφιβολίες τον συντροφεύουν και τον βασανίζουν ακόμη.
Στην υπόθεση εμπλέκεται και η νεαρή, φιλόδοξη υπαστυνόμος Ειρήνη Μαλτέζου. Καθώς η έρευνα προχωρά, οι ύποπτοι πληθαίνουν, και φρικτά μυστικά αρχίζουν να ξεδιπλώνονται. Πολλοί φαίνεται να είχαν λόγο να θέλουν τον Στεργίου νεκρό.