Καὶ ἐγένετο φῶς

Πώς μπορείς να συλλάβεις ένα φάντασμα με χίλια πρόσωπα;
Τι γίνεται όταν το ύψιστο καθήκον σου επιτάσσει να βυθιστείς στην ανομία;
Τι αποφασίζεις όταν από μία σου λέξη κρέμεται η ζωή φίλων, συναδέλφων, όλων εκείνων που αγάπησες;
Ο Υπαστυνόμος Αληκτάς δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Πρέπει να ανακτήσει τα ιερά κειμήλια πριν απ’ τους δολοφόνους και να υπερασπιστεί τη μυστηριώδη, αγαπημένη του Εκάτη προτού να ’ναι αργά.
Τον περιμένουν δοκιμασίες ανυπέρβλητες, γεμάτες μυστήρια και κινδύνους, όπου το παραμικρό λάθος μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα εφιαλτική πραγματικότητα.
Και καθώς η εντέκατη ημέρα πλησιάζει και τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν στη θέση τους, ο θηρευτής γίνεται θήραμα και μέσα στην Πόλη του Φωτός το Σκοτάδι θα επικρατήσει ή θα αφανιστεί.

Ο Κωνσταντίνος Βαγγλής, με τον πιο αριστοτεχνικό και συναρπαστικό τρόπο ολοκληρώνει το δεύτερο και τελευταίο μέρος του 11 ημέρες, οδηγώντας μας σε ένα κρεσέντο αγωνίας, πάθους και ανατροπών!

Είναι αλήθεια ότι το κομμάτι στο οποίο αφιερώνουμε τον περισσότερο χρόνο κατά τη διάρκεια της ζωής μας είναι η εργασία.
Όμως, οι σύγχρονες μορφές εργασίας παρουσιάζουν παθογένειες που, εδώ και δεκαετίες, είναι βαθιά ριζωμένες στην κοινωνική κοσμοθεωρία των ανθρώπων, επηρεάζοντας τον ίδιο τον πολιτισμό μας.
Μήπως η μισθοδοσία, η ηλεκτρονική παραπληροφόρηση και το περιζήτητο work-life balance συνθέτουν ένα εκρηκτικό μίγμα, το οποίο παγιδεύει τους εργαζόμενους σε έναν φαύλο κύκλο αλληλεξάρτησης και συγκρούσεων;
Ίσως να μοιάζει με άλυτο γρίφο, αλλά ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική διέξοδο. Πώς θα ήταν ο κόσμος αν εφαρμοζόταν καθολικά και αποκεντρωμένα ένα νέο εργασιακό μοντέλο, βασισμένο σε αθλητικά πρότυπα, όπου ακρογωνιαίοι λίθοι θα ήταν οι ανθρώπινες σχέσεις, η επικοινωνία και η ισοτιμία; Πώς θα επηρεάζονταν το ωράριο εργασίας, το σύστημα αμοιβών, η διαδικασία λήψης αποφάσεων και ο τρόπος αξιολόγησης από μια τέτοια αλλαγή;
Βασική προϋπόθεση για να γίνει η αρχή είναι να τεθεί το συλλογικό όφελος πάνω από το ατομικό. Μόνο έτσι μπορεί να γεννηθεί μια νέα εργασιακή κουλτούρα, ικανή να μετασχηματίσει τη δομή της κοινωνίας και να πρωτοστατήσει στη διαμόρφωση ενός νέου πολιτισμικού ρεύματος.

Είναι στιγμές που μαζί σου νιώθω πιο ευαίσθητος και από την νύμφη πριν γίνει χρυσαλίδα. Όταν ερωτεύεται ο άνθρωπος γίνεται πιο διάφανο το δέρμα του, σαν να πετάγονται οι φλέβες του και γίνονται ανάγλυφα ποτάμια πάνω του. Και όπως είναι έτσι λεπτό και διάφανο, μοιάζει με εύθραυστο γυαλί.
Στους μεγάλους έρωτες και στα μεγάλα λόγια, ακόμα και το ανάλαφρο εκείνο πέταγμα των φτερών μιας πεταλούδας κόβει είτε σαν ξυράφι, είτε σαν καλά ακονισμένο μαχαίρι.

Ένα βιβλίο ποιητικής πρόζας όπου ο λόγος αρθρώνεται με αμεσότητα και αναμετριέται με το δίπολο του έρωτα και του θανάτου αποτελώντας έμπνευση για τη ζωή.