Ροδώνας
Σήμερα απλά μη μιλήσεις.
Στάσου κι άκουσε το βουητό της θάλασσας,
δες τον παλμό της αλμύρας της.
Απλά μη μιλήσεις.
Μη μιλήσεις για όνειρα και ανεκπλήρωτους έρωτες.
Μη ζητήσεις πίσω τις χαμένες Ατλαντίδες.
Απλά μη μιλήσεις.
14.30€ Original price was: 14.30€.13.00€Η τρέχουσα τιμή είναι: 13.00€.
Σήμερα απλά μη μιλήσεις.
Στάσου κι άκουσε το βουητό της θάλασσας,
δες τον παλμό της αλμύρας της.
Απλά μη μιλήσεις.
Ο Λαμπυρίκος μοίραζε στους φίλους του
την αστερόσκονη της αγάπης του.
Κι όσο τη μοίραζε τόσο η τσέπη της καρδιάς του
γέμιζε όλο και πιο πολύ
με την αστερόσκονη της αγάπης,
σε σημείο που ξεχείλιζε
κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
Τι θα κάνει ο Λαμπυρίκος με την αστερόσκονη της αγάπης του; Πάμε να δούμε.
Σήμερα απλά μη μιλήσεις.
Στάσου κι άκουσε το βουητό της θάλασσας,
δες τον παλμό της αλμύρας της.
Απλά μη μιλήσεις.
Μη μιλήσεις για όνειρα και ανεκπλήρωτους έρωτες.
Μη ζητήσεις πίσω τις χαμένες Ατλαντίδες.
Απλά μη μιλήσεις.
Γλώσσα | Ελληνικά |
---|---|
ISBN | 978-960-398-470-2 |
Εξώφυλλο | Μαλακό |
Μέγεθος | 17 Χ 24 |
Σελίδες | 94 |
Τρείς γυναίκες, φίλες από την παιδική ηλικία, τόσο διαφορετικές μεταξύ τους αλλά και τόσο διψασμένες για τη ζωή, ανυπομονούν να κατακτήσουν όλα όσα ονερεύτηκαν.
Μια ποιητική συλλογή για αυτά που δεν τολμούμε να πούμε.
Είναι στιγμές που μαζί σου νιώθω πιο ευαίσθητος και από την νύμφη πριν γίνει χρυσαλίδα. Όταν ερωτεύεται ο άνθρωπος γίνεται πιο διάφανο το δέρμα του, σαν να πετάγονται οι φλέβες του και γίνονται ανάγλυφα ποτάμια πάνω του. Και όπως είναι έτσι λεπτό και διάφανο, μοιάζει με εύθραυστο γυαλί.
Στους μεγάλους έρωτες και στα μεγάλα λόγια, ακόμα και το ανάλαφρο εκείνο πέταγμα των φτερών μιας πεταλούδας κόβει είτε σαν ξυράφι, είτε σαν καλά ακονισμένο μαχαίρι.
Ένα βιβλίο ποιητικής πρόζας όπου ο λόγος αρθρώνεται με αμεσότητα και αναμετριέται με το δίπολο του έρωτα και του θανάτου αποτελώντας έμπνευση για τη ζωή.
Τι κρίμα, αλήθεια, να παραγκωνίζεται η ευγενέστατη αυτή μορφή του λόγου!
Είναι η τρυφερότερη γλώσσα για τις τρυφερές ηλικίες του ανθρώπου, αλλά και για την κάθε ηλικία.
Είναι η γλώσσα που ανταποκρίνεται με ιδιαίτερη ευχαρίστηση, προσήλωση κι ευαισθησία, το πολυτιμότερο και δυνατότερο υλικό αυτού του κόσμου, τα παιδιά.
Μήπως ήρθε ο καιρός, γονείς, παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί, μα κι όλος ο κόσμος να ασχοληθεί πιο σοβαρά με την ποίηση;
Μήπως ήρθε ο καιρός, όλοι μας να ξεκινήσουμε από την παιδική ποίηση το ανάγνωσμα και τη μελέτη της, για μια πιο θετική προσέγγιση αυτής;
Μήπως ήρθε ο καιρός, να δούμε στην πράξη (και όχι μόνο στην θεωρία) τα πολλά οφέλη της παιδικής ποίησης στην ψυχή όλων και κυρίως των παιδιών;
Πάντα οι λέξεις θα φτάνουν πρώτες
στο φωτοφίνις
της άκλιτης επιβίωσης.
Γλυκομίλητα ροκανίδια
να δεσμεύουν την τρυφερή, μονοκόμματη ρουτίνα
μιας κατασκευασμένης ανάμνησης.
«….Κι εκείνες οι συλλαβές που ποτέ δεν τερματίσουν και μείνουν σιωπηλές στης λήθης τον άηχο κύκλο, αγάπησε τις κατιτίς περισσότερο – πέρα απ’ τις πέντε αισθήσεις.
Στα ανείπωτα συνώνυμα ακουμπά το μεράκι του στίχου…»
Σὰν τί νὰ εἶναι ἡ ποίηση;
Ἀπόπλους σκέψης καὶ συναισθήματος,
Τῆς φαντασίας ἔκθεση,