Τέσσερις εποχές…
Τέσσερις διαφορετικές εκδοχές… για σένα, καρδιά μου.
Να επιλέγεις, να παραδίνεσαι… να αγαπάς και να αγαπιέσαι.
Πόσα μεγαλεία σού χαρίστηκαν άνθρωπε…
Γνωρίζεις;
Το Κώλοrbook είναι ένα βιβλίο ζωγραφικής, φτιαγμένο για εκείνες τις στιγμές που ο εγκέφαλος κάνει «404 Error» και η καθημερινότητα σε κάνει να αναζητάς μια μικρή απόδραση. Με ανατρεπτικές εικόνες, έξυπνες λεπτομέρειες και χιούμορ, το βιβλίο προσφέρει τον πιο χαλαρωτικό τρόπο αποφόρτισης και σε προσκαλεί να πάρεις τα χρώματά σου και να ξεχαστείς δημιουργικά.
Στην πόλη των ονείρων, το Λας Βέγκας, μια γυναίκα βρίσκει τον έρωτα της ζωής της. Ένας έρωτας καθαρός και αληθινός, που ξεπερνά τον χρόνο και τον χώρο, μέσα από δύο ψυχές που συναντιούνται για να αφιερωθούν η μία στην άλλη και να αναζητήσουν τι σημαίνει πραγματικά αγάπη.
Μαθητές της ΣΤ τάξης, έγραψαν ένα βιβλίο που δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Ένα βιβλίο με 36 μικρούς συγγραφείς να αλλάζουν τον κόσμο. Όχι με μεγάλα λόγια ή υποσχέσεις, αλλά με πράξεις απλές, καθημερινές, που όμως έχουν δύναμη.
Μίλησαν για την αλληλεγγύη, για τη φτώχεια που πρέπει να τελειώσει, για τους πολέμους που δεν χωρούν πια στον χάρτη της ανθρωπότητας.
Μίλησαν για το περιβάλλον και για το πώς μπορούμε, όλοι μαζί, να σώσουμε τον πλανήτη μας. Μίλησαν για τον σεβασμό, την ισότητα, για έναν κόσμο όπου κανείς δεν είναι “λίγος” και κανείς δεν μένει πίσω.
Τα παιδιά σκέφτονται με καρδιά καθαρή και νου ανοιχτό, μας δείχνουν ότι η αλλαγή ξεκινά από εμάς. Γιατί, τελικά, ο κόσμος αλλάζει… όταν τα παιδιά παίρνουν θέση.
Και αυτοί οι 12χρονοι δεν έγραψαν απλώς ένα βιβλίο. Έγραψαν ένα κάλεσμα. Σε όλους μας.
Η Κλειώ είναι μια γυναίκα που λάμπει από ομορφιά και αυτοπεποίθηση, αλλά κρύβει μέσα της ένα κενό που προσπαθεί να καλύψει με την εξωτερική της εμφάνιση και την επιρροή της στον κόσμο της πολιτικής. Η ζωή της παίρνει μια απρόσμενη τροπή όταν ένας ιερωμένος της προσφέρει ένα μεγάλο ποσό για μια εκδούλευση, κάτι που θα την οδηγήσει σε μια περιπέτεια με πολιτικές προεκτάσεις.
Τώρα άνθισε εμπρός μου
το ουρλιαχτό απ’ τον βυθό της αλουπότρυπας.
Είχα καιρό να τυφλωθώ,
εδώ στο μαύρο έρημο λαγούμι.
Ένα κουρέλι αλυχτά στον άνεμο,
μαυροκόκκινο σαν αίμα ταύρου.
Όταν μία ψυχή από τα κατάβαθα
ουρλιάζει προσπαθώντας να ακουστεί
ρωγμές… δημιουργεί.
Έτσι το φως καταδύεται…
την αγκαλιάζει…
και της δίνει το φιλί της ζωής που την επαναφέρει…
Ανάσες, αυτό είναι η ποίηση… ζωή.
Αφηγήσεις από τη ζωή στη Νεοχωρούδα, που ξεκινούν από τα Χριστούγεννα της δεκαετίας του ’20 και φτάνουν έως το καλοκαίρι του 1950. Μέσα από στιγμιότυπα της καθημερινότητας, τα ήθη και τα έθιμα, τις ανθρώπινες σχέσεις και τις προετοιμασίες για γιορτές και θεάματα, αναδεικνύεται η κοινωνική ζωή ενός χωριού και οι αξίες που τη διαμόρφωσαν.
Σε τι να πιστέψω πια,
όταν το φως καταπίνεται από τη νύχτα;
Δεν πά’ να τα βρήκαν στο μοίρασμα…
Και περπατώ στη σκέψη,
χωρίς τα χείλη σου να ξεδιψούν τα δικά μου.
Πίσω από κάθε στροφή, ένας ψίθυρος. Σε κάθε σελίδα, μια αποκάλυψη. Οι ήρωες των ιστοριών αυτών δεν είναι ξένοι· είναι κομμάτια μας — εύθραυστοι, ένοχοι, ανθρώπινοι.
Μέσα από τις διαδρομές τους, ο αναγνώστης βυθίζεται στη σύνθετη υφή της ανθρώπινης φύσης, συναντά τους φόβους που δεν ονομάζουμε, τις ενοχές που αποσιωπούμε, τις αλήθειες που αποφεύγουμε.
Γιατί ο πραγματικός τρόμος δεν κατοικεί στα σκοτεινά σοκάκια του έξω κόσμου, αλλά στα πιο κρυφά δωμάτια του εαυτού μας.
Είναι αλήθεια ότι το κομμάτι στο οποίο αφιερώνουμε τον περισσότερο χρόνο κατά τη διάρκεια της ζωής μας είναι η εργασία.
Όμως, οι σύγχρονες μορφές εργασίας παρουσιάζουν παθογένειες που, εδώ και δεκαετίες, είναι βαθιά ριζωμένες στην κοινωνική κοσμοθεωρία των ανθρώπων, επηρεάζοντας τον ίδιο τον πολιτισμό μας.
Μήπως η μισθοδοσία, η ηλεκτρονική παραπληροφόρηση και το περιζήτητο work-life balance συνθέτουν ένα εκρηκτικό μίγμα, το οποίο παγιδεύει τους εργαζόμενους σε έναν φαύλο κύκλο αλληλεξάρτησης και συγκρούσεων;
Ίσως να μοιάζει με άλυτο γρίφο, αλλά ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική διέξοδο. Πώς θα ήταν ο κόσμος αν εφαρμοζόταν καθολικά και αποκεντρωμένα ένα νέο εργασιακό μοντέλο, βασισμένο σε αθλητικά πρότυπα, όπου ακρογωνιαίοι λίθοι θα ήταν οι ανθρώπινες σχέσεις, η επικοινωνία και η ισοτιμία; Πώς θα επηρεάζονταν το ωράριο εργασίας, το σύστημα αμοιβών, η διαδικασία λήψης αποφάσεων και ο τρόπος αξιολόγησης από μια τέτοια αλλαγή;
Βασική προϋπόθεση για να γίνει η αρχή είναι να τεθεί το συλλογικό όφελος πάνω από το ατομικό. Μόνο έτσι μπορεί να γεννηθεί μια νέα εργασιακή κουλτούρα, ικανή να μετασχηματίσει τη δομή της κοινωνίας και να πρωτοστατήσει στη διαμόρφωση ενός νέου πολιτισμικού ρεύματος.
Η φαινομενικά ήσυχη ζωή ενός άσημου συγγραφέα συντρίβεται, όταν εκείνος μαθαίνει πως η τελευταία, ανέκδοτη ιδέα του κυκλοφορεί –ελαφρώς παραποιημένη– με το όνομα κάποιου άλλου, γνωρίζοντας μάλιστα τεράστια εκδοτική επιτυχία.
Σε μια απελπισμένη –και σκοτεινά ποιητική– πράξη αυτοδικίας, ο πραγματικός δημιουργός αντεπιτίθεται: διεισδύει στη ζωή του σφετεριστή, και σταδιακά την υποκλέπτει. Δεν τον ενδιαφέρει να πάρει τη φήμη που έχασε πίσω· θέλει να του δείξει πώς είναι να σου αφαιρούν την ίδια σου την ταυτότητα.
Όταν οι δύο άντρες συναντιούνται, ο δρόμος για την αποκάλυψη της αλήθειας μετατρέπεται σε ένα ψυχολογικό παιχνίδι, όπου η επιβίωση κρέμεται από μια κλωστή.
Πόσο γρήγορα μπορεί να καταρρεύσει μια ολόκληρη ζωή;
Πόσο μακριά θα έφτανες για να αποκαταστήσεις την αλήθειά σου, αν κάποιος την είχε αλλοιώσει; Να βρεις το δίκιο σου σε μια χώρα που επικρατεί η ανομία κι η ατιμωρησία;
Κι αν, τελικά, είσαι εσύ εκείνος που ανακαλύπτει πως η ήρεμη ζωή στην οποία εισέβαλες ήταν εξαρχής διαταραγμένη, πόσο αργά είναι για να ξεφύγεις;
Μια καταβύθιση στον σκοτεινό ναρκισσισμό της δημιουργίας, στην κρυφή παθολογία που φωλιάζει στις πιο ήσυχες ζωές και στην αμείλικτη δύναμη του έρωτα που –ενάντια σε κάθε λογική– επιμένει να επιβιώνει.
Όταν, όμως, ο Πίτα Πίτα αποφασίζει να ανοίξει εστιατόριο δίπλα σε εκείνο του Σαλάτα Σεφ, ο ανταγωνισμός τους μεγαλώνει και η κατάσταση περιπλέκεται.
Ένας διαγωνισμός μαγειρικής θα δώσει τη λύση στη διαμάχη τους. Άραγε, θα καταφέρει ο Σαλάτα Σεφ να κερδίσει τη δοκιμασία; Και ποιο είναι το μυστικό που θα τον οδηγήσει στην επιτυχία;
Ένα παραμύθι για την άμιλλα και την αξία της προσπάθειας.
Αυτό το ημερολόγιο – σημειωματάριο είναι ένα ταξίδι.
Κάθε μήνας, σε προσκαλεί σε μiα διαφορετική χώρα εiτε από αυτές που έχω επισκεφτεί και κρατώ στην καρδιά μου, εiτε από εκείνες που ονειρεύομαι να γνωρίσω.
Μέσα από προσωπικές εμπειρίες, βιβλία, άρθρα και συζητήσεις, σου μεταφέρω ένα κομμάτι από κάθε τόπο. Παράλληλα θα βρεις μικρές υπευθυμiσεις για να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Σημειώνω με μολύβι yιατi μου θυμίζει πως κάποτε ήμουν παιδί, μην διατάσεις να χρωματίσεις και να μοιραστείς μαζi μου τις εικόνες.
Εύχομαι να το απολαύσεις, να εμπνευστεiς, να οργανώσεις τις μέρες σου με αγάπη και να ταξιδέψεις
μαζi μου έστω και νοερά σε μέρη που μας περιμένουν να τα ανακαλύψουμε.
Ο ήρωας ξεκινά έναν νέο κύκλο ζωής, αναζητώντας το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης και πορεύεται προς την ψυχική του αρμονία. Μέσα από την προσωπική του διαδρομή, γεννιέται η επιθυμία για έναν κόσμο δικαιότερο, φωτισμένο από τις αρετές που ολοκληρώνουν τον άνθρωπο.
Με ενδοσκόπηση και αυθεντικότητα, στέκεται απέναντι στους πειρασμούς και στις αντιφατικές κατευθύνσεις της ζωής. Η αλήθεια γίνεται ο φάρος του· πολύτιμη και απαραίτητη για να φτάσει στη βαθύτερη κατανόηση και τη γνήσια γνώση.
Με στοχαστική ματιά και φιλοσοφική διάθεση, αγγίζει υψηλές κορυφές υπαρξιακού προβληματισμού, παρασύροντας τον αναγνώστη σε ορίζοντες σπάνιους, εκεί όπου η σκέψη συναντά την ψυχή.
Mια ιστορία εμμονών και μυστηρίου, όπου κάθε αριθμός κρύβει ένα μυστικό. Ο Τζόια Ιταλέτι γυρίζει στο Μπουένος Άιρες μετά από εικόσι τέσσερα χρόνια, και ανάμεσα στις σκιές του παρελθόντος και στους χορούς του tango ανακαλύπτει μηνύματα που ίσως να μην προορίζονταν για εκείνον.
Ένας άντρας και μια γυναίκα μπλεγμένοι σε μια ατέρμονη tanda. Ο χρόνος του κυλά πιεστικά όσο ψάχνει απαντήσεις ανάμεσα σε μια βροχερή νύχτα που προσπαθεί να θυμηθεί, σε ένα φιλί που δεν περίμενε ποτέ να δώσει και σε μια ερώτηση που τον στοιχειώνει: «Γιατί χορεύεις tango;»
Τι είναι ψέμα και τι αλήθεια και γιατί όλα φαίνεται να καταλήγουν στον αριθμό 13;
