ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

Τώρα άνθισε εμπρός μου
το ουρλιαχτό απ’ τον βυθό της αλουπότρυπας.
Είχα καιρό να τυφλωθώ,
εδώ στο μαύρο έρημο λαγούμι.
Ένα κουρέλι αλυχτά στον άνεμο,
μαυροκόκκινο σαν αίμα ταύρου.

Είναι αλήθεια ότι το κομμάτι στο οποίο αφιερώνουμε τον περισσότερο χρόνο κατά τη διάρκεια της ζωής μας είναι η εργασία.
Όμως, οι σύγχρονες μορφές εργασίας παρουσιάζουν παθογένειες που, εδώ και δεκαετίες, είναι βαθιά ριζωμένες στην κοινωνική κοσμοθεωρία των ανθρώπων, επηρεάζοντας τον ίδιο τον πολιτισμό μας.
Μήπως η μισθοδοσία, η ηλεκτρονική παραπληροφόρηση και το περιζήτητο work-life balance συνθέτουν ένα εκρηκτικό μίγμα, το οποίο παγιδεύει τους εργαζόμενους σε έναν φαύλο κύκλο αλληλεξάρτησης και συγκρούσεων;
Ίσως να μοιάζει με άλυτο γρίφο, αλλά ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική διέξοδο. Πώς θα ήταν ο κόσμος αν εφαρμοζόταν καθολικά και αποκεντρωμένα ένα νέο εργασιακό μοντέλο, βασισμένο σε αθλητικά πρότυπα, όπου ακρογωνιαίοι λίθοι θα ήταν οι ανθρώπινες σχέσεις, η επικοινωνία και η ισοτιμία; Πώς θα επηρεάζονταν το ωράριο εργασίας, το σύστημα αμοιβών, η διαδικασία λήψης αποφάσεων και ο τρόπος αξιολόγησης από μια τέτοια αλλαγή;
Βασική προϋπόθεση για να γίνει η αρχή είναι να τεθεί το συλλογικό όφελος πάνω από το ατομικό. Μόνο έτσι μπορεί να γεννηθεί μια νέα εργασιακή κουλτούρα, ικανή να μετασχηματίσει τη δομή της κοινωνίας και να πρωτοστατήσει στη διαμόρφωση ενός νέου πολιτισμικού ρεύματος.

Πώς μπορείς να συλλάβεις ένα φάντασμα με χίλια πρόσωπα;
Τι γίνεται όταν το ύψιστο καθήκον σου επιτάσσει να βυθιστείς στην ανομία;
Τι αποφασίζεις όταν από μία σου λέξη κρέμεται η ζωή φίλων, συναδέλφων, όλων εκείνων που αγάπησες;
Ο Υπαστυνόμος Αληκτάς δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Πρέπει να ανακτήσει τα ιερά κειμήλια πριν απ’ τους δολοφόνους και να υπερασπιστεί τη μυστηριώδη, αγαπημένη του Εκάτη προτού να ’ναι αργά.
Τον περιμένουν δοκιμασίες ανυπέρβλητες, γεμάτες μυστήρια και κινδύνους, όπου το παραμικρό λάθος μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα εφιαλτική πραγματικότητα.
Και καθώς η εντέκατη ημέρα πλησιάζει και τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν στη θέση τους, ο θηρευτής γίνεται θήραμα και μέσα στην Πόλη του Φωτός το Σκοτάδι θα επικρατήσει ή θα αφανιστεί.

Ο Κωνσταντίνος Βαγγλής, με τον πιο αριστοτεχνικό και συναρπαστικό τρόπο ολοκληρώνει το δεύτερο και τελευταίο μέρος του 11 ημέρες, οδηγώντας μας σε ένα κρεσέντο αγωνίας, πάθους και ανατροπών!

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Αχιλλέας Στεργίου βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο διαμέρισμά του. Την υπόθεση αναλαμβάνουν οι υπαστυνόμοι Πέτρος Ράσσης και Σταμάτης Κουλούκας.
Ο Ράσσης σοκάρεται. Η σκηνή του εγκλήματος τού θυμίζει ένα άλλο, σχεδόν ίδιο πτώμα — αυτό του πατέρα του, που είχε δολοφονηθεί με τον ίδιο τρόπο πριν από είκοσι χρόνια. Ο τότε φερόμενος δράστης είχε συλληφθεί και αυτοκτόνησε στο κελί του. Ο Ράσσης, όμως, ποτέ δεν πίστεψε πως είχαν πιάσει τον σωστό άνθρωπο. Οι αμφιβολίες τον συντροφεύουν και τον βασανίζουν ακόμη.
Στην υπόθεση εμπλέκεται και η νεαρή, φιλόδοξη υπαστυνόμος Ειρήνη Μαλτέζου. Καθώς η έρευνα προχωρά, οι ύποπτοι πληθαίνουν, και φρικτά μυστικά αρχίζουν να ξεδιπλώνονται. Πολλοί φαίνεται να είχαν λόγο να θέλουν τον Στεργίου νεκρό.

Ο Ιγκόρ, ένας νεαρός από την Ουκρανία, βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του. Αποφασίζει να εγκαταλείψει την πατρίδα και την οικογένειά του αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη. Οι προοπτικές του, αν παραμείνει στη χώρα του, είναι ελάχιστες και το όνειρο μιας νέας αρχής τον ωθεί να διασχίσει τα σύνορα, ακολουθώντας ένα μονοπάτι γεμάτο κινδύνους και αβεβαιότητες.
Με τη βοήθεια σκιωδών διακινητών και μαζί με άλλους τρεις ακόμα συντρόφους ξεκινούν ένα επικίνδυνο ταξίδι χωρίς επιστροφή. Στον δρόμο τους θα αντιμετωπίσουν προκλήσεις που θα δοκιμάσουν τα όρια και τις αντοχές τους. Με τον φόβο και την ελπίδα να τους συνοδεύουν, ο αγώνας τους για επιβίωση και ελευθερία γίνεται όλο και πιο έντονος.

Η ιστορία του Ιγκόρ δεν είναι απλώς μια αφήγηση για την προσπάθεια φυγής, αλλά ένα συγκλονιστικό χρονικό της ανθρώπινης επιθυμίας για αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Σε έναν κόσμο όπου η επιβίωση είναι αβέβαιη, αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να κερδίσουν ξανά το δικαίωμα σε όλα όσα εμείς θεωρούμε αυτονόητα.

Πάντα οι λέξεις θα φτάνουν πρώτες
στο φωτοφίνις
της άκλιτης επιβίωσης.
Γλυκομίλητα ροκανίδια
να δεσμεύουν την τρυφερή, μονοκόμματη ρουτίνα
μιας κατασκευασμένης ανάμνησης.

«….Κι εκείνες οι συλλαβές που ποτέ δεν τερματίσουν και μείνουν σιωπηλές στης λήθης τον άηχο κύκλο, αγάπησε τις κατιτίς περισσότερο – πέρα απ’ τις πέντε αισθήσεις.
Στα ανείπωτα συνώνυμα ακουμπά το μεράκι του στίχου…»

Είναι στιγμές που μαζί σου νιώθω πιο ευαίσθητος και από την νύμφη πριν γίνει χρυσαλίδα. Όταν ερωτεύεται ο άνθρωπος γίνεται πιο διάφανο το δέρμα του, σαν να πετάγονται οι φλέβες του και γίνονται ανάγλυφα ποτάμια πάνω του. Και όπως είναι έτσι λεπτό και διάφανο, μοιάζει με εύθραυστο γυαλί.
Στους μεγάλους έρωτες και στα μεγάλα λόγια, ακόμα και το ανάλαφρο εκείνο πέταγμα των φτερών μιας πεταλούδας κόβει είτε σαν ξυράφι, είτε σαν καλά ακονισμένο μαχαίρι.

Ένα βιβλίο ποιητικής πρόζας όπου ο λόγος αρθρώνεται με αμεσότητα και αναμετριέται με το δίπολο του έρωτα και του θανάτου αποτελώντας έμπνευση για τη ζωή.

Κρατάτε στα χέρια σας ένα βιβλίο με παιδικά ποιήματα, κατάλληλο για το νηπιαγωγείο και το δημοτικό.
Η ανάγνωσή τους και η ανάλυσή τους θα βοηθήσουν τα παιδιά στη γνωστική τους ανάπτυξη, στη γλωσσική έκφραση και στην καλλιέργεια της φαντασίας. Θα τα βοηθήσουν, επίσης, να κατανοήσουν γεγονότα σχετικά με τους ανθρώπους και τα ζώα, τη φύση, τις γιορτές και τις εποχές, καθώς και τα καιρικά φαινόμενα.
Κρατάτε στα χέρια σας ένα βιβλίο γραμμένο με αγάπη για τα παιδιά και την ποίηση.